Nasze przedszkole
chcąc upamiętnić bohatera narodowego
wzięło udział w akcji MEiN:
„SZKOŁA PAMIĘTA”.
Dzieci 6-letnie z gr. ”Biedronki” i „Słoneczka” z tej okazji odwiedziły Grób Nieznanego Żołnierza, zapaliły znicze i spacerowały w zadumie przez cmentarz. Gr. „Biedronki” wykonała prace plastyczne: ilustracje i makietę poświęcone pamięci naszego lokalnego bohatera. Iławianin jako jeden z pierwszych musiał zmierzyć się z niemiecką agresją, walcząc na Westerplatte. Dzieci poznały losy Edmunda Szamlewskiego i jego zasługi dla Iławy i całej Polski.
Potomkowie kaprala Szamlewskiego żyją w Iławie i nie ukrywają, jak bardzo są dumni z taty i dziadka, którego zasługi dla kraju zostały doce
Akcja Ministerstwa Edukacji i Nauki „SZKOŁA PAMIĘTA” –
- upamiętnianie ważnych rocznic, wydarzeń i postaci historycznych.
Historycznym przedstawicielem lokalnej społeczności iławskiej, którego chcemy przedstawić to kpr. Edmund Szamlewski, kapral piechoty Wojska Polskiego, członek załogi Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte 1939r.
ŻYCIORYS KAPRALA SZAMLEWSKIEGO
Edmund Szamlewski (ur. 3 lutego 1917 w Pięćmorgach w powiecie świeckim, zm. 1 sierpnia 1982 w Iławie) – kapral piechoty Wojska Polskiego, członek załogi Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte podczas kampanii wrześniowej 1939.
ŻYCIORYS
Pochodził z rodziny robotniczej, był synem Władysława i Marii z d. Schmidt. W 1934 ukończył Szkołę Podoficerską Piechoty dla Małoletnich w Śremie. Następnie służył w 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie. W 1938 – jako kapral zawodowy – został przeniesiony na Westerplatte. W czasie obrony był dowódcą placówki "Wał" przy bramie kolejowej, następnie przebywał na placówce "Fort". 2 września – podczas nalotu – znajdował się w wartowni nr 2, gdzie został ciężko ranny. Po kapitulacji trafił do obozu jenieckiego w Dulken (Nadrenia), potem jako robotnik przymusowy pracował w kolejnictwie. We wrześniu 1944 został wcielony do armii niemieckiej i wysłany na front wschodni. Od maja do czerwca 1945 przebywał w niewoli sowieckiej.
Po powrocie do Polski został zrehabilitowany. Pracował w kolejnictwie, był m.in. zwrotniczym i dyżurnym ruchu – ostatnie lata przepracował ze względu na zły stan zdrowia w biurze technicznym. Na emeryturę przeszedł w 1977. Od 1956 był członkiem PZPR, pełniąc w latach 1970-1977 funkcję I sekretarza Podstawowej Organizacji Partyjnej w swoim zakładzie.
Zmarł w Iławie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu komunalnym.
RODZINA
Był żonaty z Karoliną, którą poznał podczas służby w Wilnie. Miał sześcioro dzieci: Zdzisława (ur. 1939), Henryka (ur. 1945), Władysława (ur. 1945), Janusza (ur. 1947), Marię (ur. 1948) i Benedykta (ur. 1957).
ODZNACZENIA
1957 — Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
1959 — Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
1960 — Odznaka Grunwaldzka
1961 — Krzyż Walecznych
1974 — Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1990 — Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (pośmiertnie)
źródło: wikipedia.pl/
informacje zostały potwierdzone przez członków rodziny kpr Edmunda Szamlewskiego.
Zapraszamy do galerii "SZKOŁA PAMIĘTA" - AKCJA OGÓLNOPOLSKA